“Anger, fear, aggression. The dark side are they. Once you start down the dark path forever will it dominate your destiny.”
– Yoda
Face your fear, don’t run from it, because you can never stay ahead. Confront it and it will loose its power over you. And you realize nothing bad really happens
Hand-on-Heart
Some people feel uneasy putting a hand over the heart. Feel free to explore where on your body a gentle touch is actually soothing. Some other possibilities are:
Hopefully you’ll start to develop the habit of physically comforting yourself when needed, taking full advantage of this surprisingly simple and straightforward way to be kind to ourselves.
Dr. Kristin Neff, https://self-compassion.org/
Het zijn absoluut bizarre tijden. De meesten van ons hebben nog nooit zoiets meegemaakt dat zo’n enorme, indringende impact heeft op ons dagelijks leven. We gaan in korte tijd van de ene stress naar de volgende angst; Wanneer wordt de eerste corona besmetting bij mij in de buurt vastgesteld? Word ik dan ook ziek? Krijg ik ernstige klachten? Hoe moet het dan met oma? Mag ik nog wel naar buiten? Hoe lang duurt dit wel niet? Aan onze fundamentele levensbehoeften zoals beschreven door Abraham Maslow wordt nu (indirect) getornd.
Dit roept vanzelfsprekend veel emoties op. Je zorgen maken over je familie, of je vrienden minder kunnen zien. Je onveilig voelen omdat je voor je gevoel “elk moment” besmet kan raken tot zelfs onzekerheid of je wel de komende tijd aan eten kan komen, roept veel angst op. Je kan ook geïrriteerd of zelfs boos zijn omdat je niet genoeg beschermd voelt door de overheid of onvoorzichtige landgenoten die maar blijven rondlopen met klachten. Je kan ook gevoelens van verdriet en eenzaamheid ervaren nu je veel normale dingen (tijdelijk) kwijt raakt. De onbekendheid van het virus, elkaar tegensprekende experts en voortdurend veranderende maatregelen voeden deze gevoelens nog meer. En dat is oké, dat mag in deze situatie. Zeker in deze beginperiode van de crisis zijn de gevoelens zo aanwezig. Laat ze er zijn. Neem er de tijd voor, eventueel met een meditatieoefening. Na verloop van tijd zul je merken dat er meer antwoorden komen en dat we aan de situatie gaan wennen, hoe gek die situatie ook is.
Belangrijk voor nu is om in deze extreme situatie een gevoel van controle en vastigheid terug te krijgen door routines in te bouwen. Sta op een vast tijdstip op, kleed je wel aan ook al werk je thuis. Maak een dagindeling van verplichte activiteiten (werk, boodschappen, huishouden etc.) in afwisseling met leuke activiteiten ((bord)spel, knutselen, (voor)lezen, dansen, serie of film kijken). Maak ook tijd voor bewegen, liefst buiten als je geen klachten hebt en op gepaste afstand blijft. Maar binnen kan gelukkig ook. Wees creatief, als je geen gewichten hebt, gebruik dan een pak suiker of melk. Blijf in contact met familie en vrienden via telefoon of beeldbellen. Verlies jezelf niet in de hele dag over corona lezen. Beperk je tot een of twee maal per dag het nieuws volgen via betrouwbare bronnen als binnen of buitenlandse kranten en gezondheidsorganisaties.
En zie, ondanks de onzekerheid en moeilijke tijden, ook de positieve kanten van deze crisis. Zoals de tijd die je nu (over) hebt om samen met je partner, huisgenoot of kinderen door te brengen. Of eindelijk de tijd en ruimte om je huis te verven of op te knappen, een nieuwe taal te leren. Misschien ook ontdekken dat de stress en hoeveelheid energie die je in je werk stopte, het niet waard is. Oog voor je medemens en de behoefte om te helpen. Het verbeteren van de luchtkwaliteit doordat we niet massaal in de file staan.
Ja, dit zijn angstige en onzekere tijden. Deel die gevoelens met anderen. Mocht je professionele hulp zoeken, er zijn vele digitale middelen om ook op afstand gesprekken te kunnen blijven voeren. Wil je daar meer informatie over of wil je praten over je gevoelens, neem dan telefonisch contact op 06-12883233 of kijk op https://www.psychologenpraktijkpieceofmind.com
Blijf zoveel mogelijk je leven leiden binnen de maatregelen die overheid stelt. Sta open voor de hulp van medemensen om je heen en dan komen we hier samen doorheen.
Of je je nu druk maakt over de huidige wereld met angstaanjagende wereldleiders, terroristische aanslagen of je eigen toekomst omdat je arbeidsongeschikt bent geraakt. Onzekere tijden kennen we allemaal en zijn van alle tijden. Soms zijn het hele heftige situaties zoals in een oorlog of op de vlucht zijn of gegijzeld worden. Of meer onzekerheden als wat voor werk kan ik nog doen nu ik chronisch ziek ben. Toch vinden sommige mensen de kracht en de moed om onder de meest erbarmelijke omstandigheden zich staande te houden en hoop te zien. Anderen vervallen in angst en raken moedeloos en depressief. Natuurlijk zijn er verschillen tussen mensen en hebben we andere karakters. Maar toch valt er wel zelf het een en ander te doen om minder angstig en depressief te raken in onzekere tijden.
Het is belangrijk om los te laten dat wat je niet kan beïnvloeden. En natuurlijk is dat niet zo makkelijk. Maar je blijven richten op dat wat niet meer kan of mogelijk kan gaan gebeuren maakt respectievelijk verdrietig en angstig. Je hoeft niet met alle kracht die je in je hebt jezelf verbieden om niet meer te denken aan bijvoorbeeld je beperkingen. Dat is onmenselijk. Want die beperkingen zijn er en maken ook verdrietig. Waar het omgaat is dat je daar niet alleen in blijft hangen. Je ook openstelt voor de beperkingen die je niet hebt.
Vroeger betreurde ik het altijd dat ik in ’t geheel niet tekenen kon, maar nu ben ik overgelukkig dat ik tenminste schrijven kan.
Wees zelf open-minded en stel jezelf open voor andersdenkende of andere opvattingen. Ook al zul je het er niet mee eens zijn, je kan wel meer begrip opbrengen en dat maakt rustiger en minder angstig. Laat los van hoe het zou moeten zijn en kijk naar hoe het is. Dan heb je weer meer richting en grip en wordt de onzekerheid minder.
Na een week in stilte te hebben doorgebracht, viel het me op hoe snel wij lopen. Kijk maar eens goed om je heen (of naar jezelf), iedereen rent bijna over straat. Gehaast alsof er geen tijd verloren mag gaan tussen dat wat je net afgerond hebt en het volgende wat je alweer te doen staat.
We leven in een snelle maatschappij, presteren is de norm en we willen meer en beter van wat we al hebben. Dit maakt dat we steeds harder rennen. Ziek zijn hoort daar niet bij en roept alleen maar ergenis op. Een soort hinderlijk obstakel wat we even snel aan de kant moeten duwen. “Geef me maar een pilletje zodat ik weer verder kan”. We vergeten daarbij dat juist die leefstijl die we ons aangeleerd hebben, onze ziekte mede veroorzaakt. Zeker als het gaat om psychische klachten als oververmoeidheid, stress, slapeloosheid, angst en burn-out.
We bezitten in ons lichaam twee soorten zenuwstelsels. Het sympatisch zenuwstelsel zorgt ervoor dat ons lichaam tot actie kan overgaan. Het verhoogt bijvoorbeeld de hartslag en maakt dat er adrenaline door ons lijf gaat. Het maakt ons klaar om te ‘vechten of te vluchten’. Het parasympatisch zenuwstelsel zorgt ervoor dat ons lichaam tot rust komt. Het verlaagt de hartslag en zorgt dat er voldoende zuurstof naar onze organen gaat. Het zorgt ervoor dat we kunnen herstellen.
Door maar te blijven doorrennen in onze drukke maatschappij staat het sympatische zenuwstelsel te lang en te vaak ‘aan’. En het parasympatische zenuwstelsel staat bijna altijd ‘uit’. Ons lichaam kan dat niet voor lange tijd bolwerken en klachten ontstaan.
Nu hoef je niet per se een week in een klooster te gaan zitten om het evenwicht te herstellen. Het kan ‘makkelijker’. Benut de tijd tussen afspraken bijvoorbeeld hiervoor. In plaats van snel te rennen naar het volgende, de tijd besteden aan even rust te zoeken. Letterlijk misschien zelfs even stil staan en om je heen te kijken waar je langs komt. Misschien kun je even stil staan bij wat je voelt, opluchting over iets dat je afgerond hebt of de vermoeidheid die je voelt. Zo kan je hartslag wat omlaag, je spijsvertering zijn werk doen (of merk je juist dat je honger hebt) en je geest wat kalmeren.
Even ademhalen, ipv te rennen. Het kan het verschil zijn tussen de dag doorkomen of uitgeput thuis op de bank ploffen.
