Categorie: <span>Psychologie</span>

Zorgverzekeraars beperken steeds meer de vergoedingen voor ongecontracteerde zorg!

De op één na grootste verzekeraar van Nederland schaft de vrije zorgkeuze af: VGZ stopt met de zogenaamde restitutiepolis, waarmee je 100 procent vergoeding krijgt bij zowel gecontracteerde als niet-gecontracteerde zorgverleners. Ook FBTO stopt met haar restitutiepolis. Beide verzekeraars maken niet-gecontracteerde wijkverpleging en geestelijke gezondheidszorg fors duurder. Wie zulke zorg afneemt, moet straks 10 tot meer dan 25 procent zelf betalen. En dat kan flink in de papieren lopen.

Restitutiepolis geeft vrije zorgkeuze

Een restitutiepolis geeft je vrije zorgkeuze: of jouw zorgverlener nu een contract heeft met je verzekeraar of niet, je krijgt de zorg volledig vergoed. Bij andere soorten polissen moet je een deel van de zorgkosten zelf betalen als je naar niet-gecontracteerde zorgverleners gaat. Maar VGZ schaft de restitutiepolis per 1 januari 2023 af. Dan moet de patient elke maand zo’n 100 tot 150 euro extra betalen nota bene bovenop jouw premie.

Ook klanten van FBTO komen mogelijk voor vervelende keuzes te staan, want ook deze verzekeraar schaft de restitutiepolis af in 2023. VGZ en FBTO lieten dat recent weten in mails aan bestaande klanten. Beide verzekeraars hebben dit tot op heden nog niet op de website staan, maar kiezen ervoor alleen polishouders op de hoogte te brengen.

Ggz-organisatie MIND is geschokt

MIND, de koepel van cliënten- en naastenorganisaties in de ggz, is geschokt door deze ontwikkeling, zegt directeur Marjan ter Avest. ‘Zorgverzekeraars sturen hiermee aan op gecontracteerde zorg terwijl ongecontracteerde behandelaren in de ggz zorg bieden die net zo goed is en vaak beter aansluit op de behoefte van cliënten.’

Maar niet alleen het inhoudelijke maatwerk wordt lastiger. ‘Als de ongecontracteerde zorg wegvalt of onbereikbaar wordt, lopen de wachtlijsten in de ggz nog verder op’, vreest Ter Avest. De vraag naar zorgverleners mét een contract wordt dan immers groter. ‘Mensen moeten dan nog langer wachten tot zij de hoognodige zorg krijgen.’

Restitutiepolissen staan al langer onder druk

Restitutiepolissen werden de afgelopen paar jaar al door meer zorgverzekeraars uitgekleed. Dat gebeurde bij OHRA, Nationale Nederlanden, Zorg en Zekerheid, Ditzo, PNOzorg, ONVZ en VvAA. Al deze verzekeraars schaften de vrije zorgkeuze af voor geestelijke gezondheidszorg en wijkverpleging (en enkele ook voor andere soorten zorg).

Zullen andere verzekeraars volgen?

FBTO is een merk van Achmea, net als Zilveren Kruis, dat nu nog een restitutiepolis aanbiedt. Dat roept de vraag op: gaat ook Zilveren Kruis haar restitutiepolis afschaffen in 2023? Daarop wil een woordvoerder van Zilveren Kruis niet antwoorden. Ze wijst op de deadline van 12 november, wanneer alle zorgverzekeraars hun premies voor 2023 bekend moeten maken.

Of restitutiepolissen van nog meer zorgverzekeraars zullen verdwijnen, is nog niet duidelijk. Ook dat zal op 12 november moeten blijken.

 

RADAR, Avro/TROS

Buitentherapie, wandelen met je therapeut!

Nieuw bij psychologenpraktijk Piece of Mind: Buitentherapie

Buitentherapie werkt anders dan ‘normale’ therapie: we gaan de frisse lucht in en praten met elkaar net als in een binnen sessie. Alleen nu naast elkaar wandelend door park, bos of weilanden. Je werkt zo actief aan je problemen of klachten!

 

DE VOORDELEN VAN BUITENTHERAPIE:

• Je gelukshormonen nemen toe: de natuur stelt gerust, waardoor stress afneemt en er meer ruimte is voor (positieve) emoties.

• Therapie is effectiever als je beweegt.

• Wandelen brengt kalmte en ontspanning met zich mee. Je kunt beter ervaren wat je nodig hebt en waar je behoefte aan hebt.

• Je bent actiever en creatiever doordat je in beweging bent, zowel fysiek als mentaal.

• Actief herstellen geeft zelfvertrouwen. Daardoor kun je beter zien wat wél goed gaat.

Remember that if you really want to motivate yourself, love is more powerful than fear

Hand-on-Heart

  • When you notice you’re under stress, take 2-3 deep, satisfying breaths.
  • Gently place your hand over your heart, feeling the gentle pressure and warmth of your hand. If you wish, place both hands on your chest, noticing the difference between one and two hands.
  • Feel the touch of you hand on your chest. If you wish, you could make small circles with your hand on your chest.
  • Feel the natural rising and falling of your chest as you breathe in and as you breathe out.
  • Linger with the feeling for as long as you like.

Some people feel uneasy putting a hand over the heart. Feel free to explore where on your body a gentle touch is actually soothing. Some other possibilities are:

  • One hand on your cheek
  • Cradling your face in your hands
  • Gently stroking your arms
  • Crossing your arms and giving a gentle squeeze
  • Gently rubbing your chest, or using circular movements
  • Hand on your abdomen
  • One hand on your abdomen and one over heart
  • Cupping one hand in the other in your lap

Hopefully you’ll start to develop the habit of physically comforting yourself when needed, taking full advantage of this surprisingly simple and straightforward way to be kind to ourselves.

 

Dr. Kristin Neff, https://self-compassion.org/

Nieuwe bekostiging in de GGZ vanaf volgend jaar

Het zorgprestatiemodel is de naam voor de nieuwe bekostiging van de geestelijke
gezondheidszorg en de forensische zorg en gaat in per 01-01-2022. De bekostiging is de
manier waarop wordt bepaald wat een zorgaanbieder voor geleverde zorg in rekening mag
brengen.
Het zorgprestatiemodel is een model voor prestatiebekostiging. De ‘prestaties’ bepalen
welke vergoeding een zorgaanbieder krijgt voor geestelijke gezondheidszorg of forensische
zorg. Een prestatie is in het nieuwe model bijvoorbeeld een consult. Of een overnachting in
de kliniek. Het huidige systeem is niet meer geschikt.

De huidige manier van bekostigen heeft geleid tot een complex systeem met talloze regels.
Hierdoor kost het de zorgprofessional veel tijd de zorg te registeren. En vervolgens kost het
de organisaties veel tijd om de geleverde zorg te verantwoorden. En omdat er wordt
uitgegaan van gemiddelden, wordt niet goed aangesloten bij de zorg die werkelijk is
geleverd. Ondertussen is het voor de patiënt heel lastig te begrijpen wat er op zijn rekening
staat. Dit zijn de belangrijkste redenen geweest om te starten met het ontwikkelen van een
nieuwe manier van bekostigen.

De naam zegt het al: het fundament van het zorgprestatiemodel bestaat uit prestaties. Deze
prestaties zijn herkenbaar voor iedereen en ze weerspiegelen de daadwerkelijk geleverde
zorg. De tarieven sluiten aan op wie de behandeling uitvoert en de plek waar de behandeling
plaatsvindt.
We nemen afscheid van de prestaties voor de generalistische basis-ggz. Daarvoor in de plaats
komen de prestaties van het zorgprestatiemodel. Er zijn vier soorten prestaties:
1. Consulten (inclusief groepsconsulten)
2. Verblijfsdagen
3. Toeslagen op consulten en verblijfsdagen
4. Overige prestaties

Wat verandert er voor de patiënt?
De patiënt kan op de rekening van de zorgverzekeraar precies zien wanneer en door wie hij
behandeld is en voor hoelang. De rekening bevat herkenbare informatie die makkelijk kan
worden gecontroleerd. De patiënt krijgt de rekening ook sneller. Zo weet hij eerder welke
kosten zijn gemaakt en of hij eigen risico moet betalen.

“Als je weg gaat bij je ex, wees dan vriendelijk voor jezelf.”

We zijn vaak hard voor onszelf. Als we iets fout doen, dan zijn we snel met zelfkritiek: “Waarom heb ik dat gedaan? Hoe kan ik toch zo stom zijn? Waarom blijf ik telkens opnieuw dezelfde fouten maken?” Het kan nochtans anders. Je kan ook mild en vriendelijk zijn voor jezelf, zeker wanneer je het moeilijk hebt. Jezelf ademruimte geven en niet te snel jezelf veroordelen. Aanvaarden dat het soms fout loopt en dat we allemaal fouten maken. Wetenschappers noemen dat “self-compassion”, wat je kan vertalen als “zelfmededogen” of “zelfcompassie”.

Er is de voorbije jaren veel onderzoek gedaan naar het effect van zelfmededogen. De meeste studies tonen een verrassend positief effect. Mild zijn voor jezelf beschermt je tegen angst en depressie. Het helpt je door moeilijke tijden, bijvoorbeeld bij een echtscheiding of een chronische ziekte. Het motiveert als je een doel wil bereiken. Volgens wetenschappers is het zelfs een goed alternatief voor zelfvertrouwen. En het best van al: zelfmededogen is iets dat je kan leren. Je kan er beter in worden.

Zelfcompassie, vriendelijk zijn voor jezelf dus, is niét afhankelijk van je prestaties. Je kan ook vriendelijk zijn voor jezelf na een mindere prestatie, na kritiek of gewoon als je het even moeilijk hebt. “Zelfcompassie betekent met een zachte, milde houding naar jezelf kijken”.Het betekent dat je ook mild bent voor jezelf bij fouten en mislukkingen en bij vervelende gedachten en pijnlijke gevoelens. Dat is een tegenwicht voor de sterke innerlijke criticus, waar veel mensen mee worstelen.”

Toegegeven, zelfmededogen klinkt een beetje flauw. Mensen associëren het vaak met zelfmedelijden en zelfbeklag. Ze vrezen dat zelfmededogen hen laks en lui zal maken. Dat ze niks gedaan zouden krijgen als ze te vriendelijk zijn voor zichzelf. Maar uit een overzichtsstudie blijkt dat zelfmededogen motiveert. Als je een doel probeert te bereiken, krijg je onvermijdelijk te maken met tegenslagen. Er zijn altijd “ups and downs”, dat is nu eenmaal zo. Op die momenten kan je jezelf voor de kop slaan. Hard en kritisch zijn voor jezelf, want je hebt tenslotte gefaald. Dat is deprimerend, je wordt er niet vrolijker van. En die negatieve gevoelens kunnen je motivatie ondermijnen. Zelfmededogen kan je beschermen tegen dat deprimerend effect. Als je vriendelijk bent voor jezelf, kan je tegenslagen en mislukkingen makkelijker aanvaarden. Je maakt fouten, net als iedereen. Daar is niks mis mee, het hoort gewoon bij het leven. Je hoeft jezelf niet voor de kop te slaan. Gewoon vriendelijk zijn voor jezelf, overeind krabbelen en verder gaan.

Wetenschappers van de Universiteit van Arizona onderzochten het effect van zelfmededogen als je aan het scheiden bent. Dat leidt vaak tot zelfkritische, negatieve gedachten. Piekeren over dingen die je anders of beter had kunnen doen. Boos zijn op jezelf, om fouten die je niet meer kan rechtzetten: “Had ik toen maar… Ik had beter nooit…. Waarom heb ik toen…?”

Het onderzoek toont aan dat mildheid tijdens zo’n moeilijke periode kan helpen. Mensen met meer zelfmededogen verzoenen zich makkelijker met hun nieuwe situatie. Ze worden minder meegesleurd in een maalstroom van verwijten, negatieve gevoelens en zelfkritiek. Zelfs negen maanden later was dat positief effect duidelijk te merken.

Zelfcompassie kan ook helpen als je chronisch ziek bent. Dat blijkt uit studies bij patiënten met coeliakie, HIV, gewrichtspijn en diabetes.

“Mensen gaan vaak piekeren als ze in een moeilijke periode zitten”, zegt Filip Raes. “Dat piekeren leidt tot extra stress. Die stress kan chronisch worden en dat is schadelijk voor lichaam en geest. Zelfcompassie legt het piekeren lam, zodat die cyclus onderbroken wordt. Zo gaat de stress niet woekeren in je lichaam en je hoofd.”

Het goede nieuws is dat je zelfcompassie kan cultiveren. Niet van vandaag op morgen, maar met kleine stapjes. Zo zijn er tegenwoordig specifieke vormen psychotherapie die zelfmededogen trainen. De twee bekendste zijn Compassion Focused Therapy en Mindful Self-Compassion. Ook een mindfulness-training kan je helpen om milder te worden voor je zelf. Er is ook veel dat je thuis kan doen. Zo kan je een brief schrijven naar jezelf als naar een goede vriend: jezelf raad geven op een vriendelijke, begripvolle toon. Ook een combinatie van trage, diepe ademhaling en jezelf aanraken kan helpen.

Er zijn ook visualisatie- en meditatie-oefeningen om zelfcompassie te cultiveren. Op de website van Kristin Neff kan je gratis begeleide meditaties downloaden.

Eén van de pijlers van zelfcompassie is net het besef dat we allemaal in hetzelfde schuitje zitten. Dat niemand perfect is en dat we allemaal fouten maken. Wetenschappers noemen dat “een besef van gedeelde menselijkheid”.

Uit:

NWSvrt

Compassie met jezelf en de wereld

Niets in de wereld kan je zoveel zorgen geven als je eigen gedachten.

We raken vaak verstrikt in reactiviteit – zelfkritiek, anderen beschuldigen, kleinzieligheid, zelfzuchtigheid en in leven op de automatische piloot. Compassie betekent dat we de kwetsbaarheid van dit leven – van alle leven – in ons hart toelaten. Het betekent dat we de moed hebben om van onszelf, van elkaar en van onze
wereld te houden. Radicale compassie is stevig geworteld in aandachtige, belichaamde aanwezigheid, en wordt actief uitgedrukt door zorgzaamheid die zich uitstrekt tot alle wezens. – Tara Brach

Het heil is niet gelegen in het bereiken van een psychologische staat van verlichting, maar in het compassievol belichamen van de wederzijdse verbondenheid met alle dingen.

Coronacrisis

We kunnen het woord eigenlijk niet meer zien, lezen of horen! Het duurt nu al zo lang en het einde lijkt nog niet in zicht. Mensen raken ontmoedigd, somber en gefrustreerd. Sommige zelfs agressief. Het is ook een hele lange tijd van beperkende maatregelen, die invloed hebben op ons dagelijks leven zowel privé, sociaal als in werk. Het is moeilijk om ons maar te moeten blijven houden aan regels waar je normaal gesproken niet achter zou staan. En toch hebben we weinig keus. Of je het er nu mee eens bent of niet, dit zijn de regels die nu gelden. Hier en over de hele wereld in meer of mindere mate.

Het kan helpen om ons perspectief, onze gedachtegang hierover te veranderen. Vaak spreken we in dit soort situaties in absolutismen; altijd, hele, niemand, nooit, nergens. Dat maakt dat een situatie (maatregel) vaak erger aanvoelt dan deze hoeft te zijn.  Met de gedachte of mening van ‘ik kan nu helemaal nergens meer naar toe’ zit ook geen enkel perspectief, geen enkele keus. Dat maakt het zwaar, negatief, beladen, vrijheid ontnemend.

Kijk eens of je deze gedachte of mening kan aanpassen naar een meer helpende gedachte. Zoiets als ‘ik kan niet meer naar de kroeg, maar ik kan nog wel een biertje drinken met een goede vriend al moet dat nu kort en voor 21 uur’. Minder leuk?  Ja, tuurlijk! Maar echt beter dan niets.

Nog een ander voorbeeld. ‘ik zit nu altijd maar binnen en zie niemand meer’. Vraag je dan eens af, zit je echt 24 uur en 7 dagen per week binnen? Zie je helemaal niemand meer? Ook niet online? Waarschijnlijk is het antwoord tweemaal nee. En als er wel een ja is, vraag je dan eens af of je daar niet iets aan kan doen. Je mag namelijk nog gewoon naar buiten, je kunt een ommetje maken en je mag een iemand op bezoek ontvangen. Helpende gedachte zou dan ook kunnen zijn; ‘ik werk nu thuis en zie minder mensen, maar ik kan een wandeling maken met mijn collega tijdens de lunch’.

De huidige crisis waar we in zitten, kunnen we niet veranderen. Dat ligt niet in onze macht. We kunnen wel naar onze eigen gedachten kijken, deze bevragen en als het nodig is veranderen. Probeer het maar!

De voort durende lockdown……..

De wereld van voor de coronacrisis is er niet meer. Maar de nieuwe wereld na corona is nog niet aangebroken. We zitten in een fase, in lockdown. Onze uitdaging in deze tijd is om aanwezig te kunnen blijven in deze tussenruimte, de space in between. Daar kunnen we mee oefenen, oefenen om aanwezig te blijven in het onbekende. Zonder (ver) oordeel, met openheid en compassie.

De coronacrisis leidt tot verdriet, angst, boosheid, irritatie misschien ook. De toekomst is voor veel mensen onzeker. Mindfulness kan helpen om met wat meer rust en evenwicht naar die emoties te kijken en je niet te laten meeslepen.

In mindfulness gebruiken we vaak de metafoor van de twee pijlen. De eerste pijl staat voor het lijden dat op ons af komt. Iedereen krijgt in zijn leven te maken met lijden, corona of geen corona. Wat we vaak doen is daar een tweede pijl op afschieten, de pijl van het piekeren oftewel het verzet: waarom moet dit mij overkomen, ik wil dit niet, dit gaat nooit meer goedkomen. Daarmee maken we de situatie erger. Aan die eerste pijl kun je niet ontkomen, aan de tweede pijl wel. Tijdens deze coronacrisis kan de piekerfabriek overuren maken, maar het gaat je niet helpen. Laat het verzet los.  Erken de moeilijke, lastige situatie waar we samen, met zijn allen, inzitten. Mediteren helpt je daarbij, alleen of samen online.

 

 

Online mediteren kan bijvoorbeeld bij 30now

Waar u dit jaar op moet letten bij uw zorgverzekering

Het einde van het jaar nadert, tijd om uw zorgverzekering onder de loep te nemen. Wellicht kunt u veel geld besparen, Nederland is zo ongeveer het meest oververzekerde land ter wereld.

Ons huidige zorgstelsel bestaat sinds 2006, en dat betekent dat we nu voor de vijftiende keer kunnen beslissen om van zorgverzekeraar te wisselen. Dat doet lang niet iedereen (vorig jaar slechts 6,5 procent van de verzekerden, sinds 2014 is ruim 69 procent nooit gewisseld), maar kan wel de moeite lonen.

De zorgverzekering neemt namelijk ieder jaar een grotere hap uit het huishoudbudget. In 2006 was een standaard gezin (twee volwassenen, twee kinderen onder de 18) ongeveer 2.500 euro per jaar kwijt. Gebruikte een gezin geen zorg, dan ging daar nog no-claim korting vanaf. Dit jaar stijgt dat bedrag, met een basisverzekering en een gemiddeld aanvullend pakket, voor het eerst tot boven de 4 duizend euro. Alle reden dus om deze financiën serieus te nemen, en een middagje te zorgverzekeringsploeteren. Maar waar moet u dan op letten?

Zoals elk jaar geldt ook dit jaar weer de drie-eenheid van basisverzekering, eigen risico en aanvullende verzekering.

De basisverzekering

De basisverzekering is voor iedereen verplicht en voor iedereen geldt dezelfde dekking. Toch zijn er wel degelijk verschillen. Sterker nog, het prijsverschil is dit jaar groter dan ooit tussen de goedkoopste (105,95 per maand, Gewoon Zekur) en de duurste (147,95 per maand, De Amerfoortse Eigen Keuze) polis. In totaal gaat het om een verschil van 504 euro per jaar.

Maar let op: Gewoon Zekur is een budgetpolis, daarmee kunt u niet bij alle ziekenhuizen en andere zorgaanbieders terecht. Bij De Amerfoortse Eigen Keuze kan dat wel, dat is immers een restitutiepolis, een soort verzekering waarbij u helemaal vrij bent uw zorgverlener te kiezen.

De prijsverschillen worden elk jaar groter, zegt Suzanne Löwik van vergelijkingssite Pricewise. ‘De gemiddelde prijsstijging is 60 euro per jaar, maar ook de verschillen liggen dus verder uit elkaar.’ Dat komt vooral, zegt Peter Ruys van Zorgkiezer.nl, omdat de duurste restitutiepolissen sneller in prijs oplopen dan de goedkope budgetpolissen. ‘Mensen moeten meer bijbetalen als zij vrije artsenkeuze willen. Daar kun je je vraagtekens bij zetten: alleen voor mensen met veel geld is dat dus bereikbaar.’

Er is ook geld te besparen op de normale polissen, waarbij wel alle ziekenhuizen zijn meeverzekerd. Elke grote verzekeraar heeft ook een internetlabel, (‘ik vergelijk het altijd met huismerken in de supermarkten’, zegt Ruys), waarbij de dekking nagenoeg gelijk is, maar de prijs een stuk lager. ‘Dat leidt soms tot bizarre verschillen waar je mee je voordeel kunt doen’, zegt Bas Knopperts van Independer. ‘Zeker als je gewend bent toch al veel zaken digitaal te regelen.’

Ga maar na. Huismerk Bewuzt: 110,90 euro. Grote broer VGZ: 120,90. Tien euro verschil. Huismerk Just (111,70) ten opzichte van CZ Zorgbewust (123,10): 11,40 euro per maand verschil. Het bontst maakt Zilveren Kruis het: ZieZo basis kost 112,25 euro, Zilveren Kruis Basis Zeker 128,45 euro. 16,20 euro per maand, ofwel 194,40 euro per jaar aan premieverschil. Zo’n huismerk kan ook stukken goedkoper zijn dan de korting die een collectiviteit biedt, zegt Ruys. ‘Sinds vorig jaar mag de korting op een collectiviteit nog maar maximaal 5 procent zijn. De gemiddelde korting is nu zo’n 3,5 procent, dat was 7 á 8 procent. Ik preek natuurlijk voor eigen parochie nu, maar ook de ACM heeft aangetoond dat een individuele zorgverzekeraar vaak goedkoper is dan een collectief. Probleem is dat mensen feitelijk slapend lid blijven. Dat is dus iets om even goed uit te zoeken.’

Het eigen risico

Het standaard eigen risico is 385 euro, maar u kunt besluiten dat te verhogen tot 885 euro. ‘Dat klinkt als een enorm bedrag, en dat is in feite natuurlijk ook’, zegt Löwik van Pricewise. Maar dat is niet het hele verhaal. ‘Je krijgt namelijk tot wel 300 euro korting op je premie als je voor het hoogste eigen risico kiest. Dat betekent dat je maar een risico van 200 euro loopt.’ Als je geen hoge zorgkosten verwacht, en je kunt – mocht het nodig zijn – die 885 euro betalen (bijvoorbeeld door de ontvangen korting opzij te leggen), dan is een hoger eigen risico een verstandig besluit.

Zeker als je met z’n tweeën bent, zegt Ruys. ‘De kans dat je allebei je been breekt is natuurlijk klein. En als één van beide partners het volledige eigen risico moet opmaken, en de ander heeft niets, dan ben je nog voordeliger uit. Dat geldt al helemaal als je die rekensom over meerdere jaren maakt.

Het grootste voordeel van een hoger eigen risico is dit jaar te halen bij Jaaah, een nieuwe verzekering van ONVZ. Daar is de polis met 885 euro eigen risico 89 euro per maand, 26 euro goedkoper dan de normale premie. Met die 89 euro is Jaaah de goedkoopste basisverzekeringsoptie dit jaar.

Aanvullend

En dan moeten we het nog even hebben over de eigenschap waardoor Nederland al jaren een van de meest oververzekerde landen ter wereld is; de irrationele behoefte aan zekerheid. Aan de wetmatigheid ‘verzeker je alleen voor die zaken die je niet kunt betalen, mochten ze je overkomen’ heeft de Nederland een broertje dood. Gevolg: ruim 80 procent van de Nederlanders heeft een aanvullend pakket, een waanzinnig en onbegrijpelijk percentage. ‘Dit gaat me aan het hart, veel mensen betalen daardoor onnodig veel zorgpremie’, zegt Löwik

‘Veel mensen laten hun aanvullende pakketten jaren doorlopen, ook als ze zaken als extra zwangerschapsdekking of orthodontie voor de kinderen helemaal niet meer nodig hebben’, zegt Knopperts van Independer.

Daarom de oproep: bekijk goed welke dekking u nodig heeft, en pas daar uw aanvullende pakket op aan. En bedenk ook: in veel gevallen is bijvoorbeeld een tandartsverzekering helemaal niet nodig. Als u keurig twee keer per jaar langs gaat en u heeft aan reiniging en controle genoeg, dan bent u meer kwijt aan de premie waarmee u (een deel van) de tandartskosten vergoed krijgt, dan aan de tandartsrekening zelf.

‘In principe zou een aanvullende verzekering een ongevallenverzekering moeten zijn’, zegt Löwik. Een verzekering die hoge kosten dekt als er een onverwachte gebeurtenis plaatsvindt, met hoge kosten tot gevolg. Maar de aanvullende verzekering is meer een soort abonnement op zorg geworden. Gevolg daar weer van is dat verzekerden meer gaan claimen, en verzekeraars dus óf hun premie omhoog moeten doen, óf hun pakketten moeten gaan uitkleden.

Vooral dat laatste is de laatste jaren een trend, zegt Ruys van Zorgkiezer.nl. ‘De prijsstijging valt wel mee dit jaar, hoogstens een paar euro. Maar je ziet dat de dekkingen in de uitgebreide pakketten steeds minder worden. Van onbeperkt fysiotherapie, naar 36 behandelingen, naar nu 32. Een pruikvergoeding voor kankerpatiënten van maximaal 500 naar maximaal 250 euro. Of de helft minder dekking voor orthopedische schoenen.’

Kortom: duik eens in de dekking van de aanvullende verzekering en bereken of het gevoel van zekerheid de irrationele, keiharde euro’s waard is.