Zorgen voor sterke emoties

Ditmaal een hoofdstuk uit het boek Mindfulness van de Vietnamese boeddhistische monnik Thich Nhat Hanh.

We zijn van nature geneigd om sterke emoties als woede of verdriet weg te willen drukken.  Of juist met een destructieve actie op te reageren. Maar sterke emoties zijn als een klein kind en hebben aandacht nodig. Wanneer een baby huilt, neemt zijn moeder hem  in haar armen en luistert en kijkt om te zien wat er aan scheelt. De liefdevolle handeling waarbij de baby met tederheid wordt vastgehouden, sust het leed van de baby al. Zo kunnen wij ook onze emoties omarmen, dan voelen we meteen verlichting. We hoeven verdriet, woede en pijn niet af te wijzen.

Als we ons oefenen om aanwezig te zijn voor onze sterke emoties, zal de energie van vriendelijkheid en zorgzaamheid de woede of verdriet verminderen. Een sterke emotie is als een storm. Bij een storm schuilen we in huis of zoeken een andere veilige plek. Bij een emotionele storm moeten we uitvinden hoe we ons daartegen kunnen beschermen en een veilige plek creëren.

Oefening
Elke keer dat er verdriet of woede opkomt, moet je daar mee om kunnen gaan. Omdat je woede en verdriet deel van je uitmaken, heeft het geen zin om je ertegen te verzetten. Ga in plaats daarvan rustig zitten, houd je rug recht, concentreer je op je ademhaling en sluit alle deuren van je zintuigen.  Kijk niet, luister niet en blijf niet denken aan dat wat je als oorzaak van je lijden ziet: die ene zin, daad of nieuws. Ga terug naar jezelf, neem de controle over je ademhaling, volg je ademhaling. Bewust ademen is een anker. Adem heel lang en diep, vol aandacht. Let op je onderbuik en voel dat je buik samentrekt wanneer je uitademt en uitzet wanneer je inademt. Houd je aandacht op je onderbuik. Zeg tegen jezelf: Ik heb vele stormen doorstaan. Elke storm gaat voorbij, geen enkele storm blijft hier voor eeuwig. Ook dit zal voorbij gaan.

Laat je emoties voorbijgaan. Je weet nu dat je het vermogen hebt om jezelf te beschermen, dat je kunt omgaan met je emotionele stormen. Keer op keer…..